Mahzuni
Kırma Hatırımı
Kırma hatırımı gül yüzlüm benim
Gül olsan da gün gelir ki solarsın
Kara toprak olur gider bedenin
Saçlarını yolum yolum yolarsın
Sen benim kaderim alınyazımsın
Hakkın huzurunda bana lazımsın
Sevda çöllerinde em’li kuzumsun
Ardımsıra dertli dertli melersin
Ben bir Mahzuni’yim yollu yolunca
İniler gezerim hallı halımca
Gurbet elde mezar olup kalınca
Seher yeli ile haber salarsın
Gidiyorum Kara Gözlüm
Kader böyle imiş böyle yazılmış
Gidiyorum kara gözlüm ağlama
Mezarımız gurbet ele kazılmış
Gidiyorum kara gözlüm ağlama
Ceylan bakışını üzme boşuna
Kurbanlar olayım gözün yaşına
Keder yakışmıyor hilal kaşına
Gidiyorum kara gözlüm ağlama
Emanet eyledim em’li kuzumu
Arkalarda koyma benim gözümü
Getir’ler çalayım kırık sazımı
Gidiyorum kara gözlüm ağlama
Mahzuni Şerif
Garip başım dertten derde büründü
Fadimem duvağın yerde süründü
Gidiyorum kara gözlüm ağlama
İşte Gidiyorum
İşte gidiyorum çeşm-i siyahım
Önüme de dağlar sıralansa da
Sermayem derdimdir servetim ahım
Karardıkça bahtım karalansa da
Haydi dolaşalım yüce dağlarda
Sen beni bıraktın ah ile zarda
Ötmek istiyorum viran bağlarda
Ayağıma cennet kiralansa da
Bağladım canımı zülfün teline
Dost beni bıraktın elin diline
Güldün Mahzuni’nin berbat haline
Mervan’ın elinde parelense de
’im yollar göründü bugünler ara yerdesin